سطر چهاردهم رمضان 95
بسم الله الرحمن الرحیم
تَبارَکَ الَّذِی إِنْ شاءَ جَعَلَ لَکَ خَیْراً مِنْ ذلِکَ ...
زوال ناپذیر و بزرگ است خدایی که اگر بخواهد برای تو بهتر از این قرار می دهد. (ترجمه مکارم شیرازی)
فرقان – ۱۰
***
اگر بخواهی
می توانی همین حالا، تمام بغض هایم را خنده کنی و اشک های بالقوه ام را بخار
می توانی کمر دلم را راست کنی و چروکهای صورتش را صاف و موهای سفیدش را سیاه. می توانی یک بار دیگر زلیخا را در دلم تکرار کنی
می توانی هرچه فرشته ها به گوشت رسانده اند را نشنیده بگیری و چشم هایت را به روی تمام غلط هایم ببخشی و من پشت پلک هایت، آیه های مغفرت را بخوانم
می توانی ریشه های دویست ساله ام را از لوت ترین بیابانهای دنیا بکنی و با یک سرانگشت سبز، تمامشان را به شاخه های طوبی پیوند بزنی
لقمه ی دنیا توی گلویم گیر کرده و راه نفسم را بسته... گفتی لقمه ی بزرگتر از دهانت برندار و گوش ندادم. حالا آن قدر محکم بزن پشت کمرم که بیرون بیاید...
می توانی...
کافیست بخواهی
پس...
چرا نمیخواهی؟
بازنشر سطر یازدهم رمضان 91